5-دوست داشتم در تمام این سال ها تغییر نکرده باشد
دوست داشتم در تمام این سال ها تغییر نکرده باشد
با همان قیافه گیرا... همان اخم دوست داشتنی ...
با همان مدل مو ... کج و کمی آشفته! و در عین حال براق...
با همان بوی عطری که فقط وقتی خیلی نزدیک میشدی حس میکردی!
دوست داشتم در تمام این سال ها تغییر نکرده باشد.
مثل همان وقت ها پیراهن و شلوار و جلیقه مشکی ش را بپوشد
و با آن کفش خوش دوخت و براقش کل شهر را با من قدم بزند.
دوست داشتم در تمام این سال ها تغییر نکرده باشد
باز هم عاشق قرارهای غیر منتظره باشد.
باز هم پیراهن چارخانه بپوشد... فقط به خاطر دل من!
باز هم خرده فرمایشات مرا با جان و دل انجام دهد.
دوست داشتم در تمام این سال ها تغییر نکرده باشد
هنوز هم عاشق کتاب و فیلم و نقد و بررسی های ناشیانه ی من باشد.
هنوز هم نسکافه را در ماگ های بزرگ دوست داشته باشد.
هنوز هم شکلات تلخ دوست داشته باشد.
دوست داشتم در تمام این سال ها تغییر نکرده باشد
از گوشه ی چشم دیدم که اسم کتابی را گفت... فروشنده نگاهی اجمالی به اطراف انداخت و به جایی نزدیک من اشاره کرد و گفت قفسه ی سوم...
از گوشه ی چشم دیدم که مرا دید! تعجبش را هم دیدم!
بی حواس کتاب دستم را ورق زدم!
از گوشه ی چشم دیدم که به سمت من می آید.
با اخم غلیظی که بر پیشانی داشتم، در حالی صدای برخورد پاشنه ی کفشم به زمین را می شمردم از کنارش گذشتم...
و از گوشه ی چشم دیدم که ایستاد و متعجب تر شد...
من دختری بودم که او را دیدم و ندیدم!
چون دوست داشتم در تمام این سال ها تغییر نکرده باشد!
با همان عطر ... همان مدل مو ... کج و کمی آشفته! و در عین حال براق...
همان آدم...
همان آدم گذشته...
و من محکوم به ندیدن بودم!
